​Deel van het geheel
Op zoek naar antwoorden in ons leven fixeren we ons gemakkelijk op aspecten in onszelf, en verliezen dan zicht op het geheel. Het kijken vanuit systemen definieert ons als deel van een groter geheel, van een familiesysteem, een woonomgeving, organisaties en verenigingen, van een volk en een land en ga zo maar door. Bijzonder dat we een deel zijn en tegelijk het geheel in ons is.

Wij worden in een familie geboren en nemen het hele familiesysteem als innerlijk beeld in ons op. Dit innerlijke beeld bevat naast al het goede ook het onverwerkte dat in een familiesysteem aanwezig is.

In een familieopstelling kun je dat innerlijke beeld zichtbaar en ervaarbaar maken. Het gaat veel dieper dan onze verstandelijke ideeën over de familie. Alles wat verdrongen of onderdrukt wordt in een familie, wordt onbewust en is via ons verstand nauwelijks toegankelijk.
Ook kinderen maken deel uit van dit geheel en nemen snel onbewust problemen van hun ouders over om een verstoorde balans zoveel mogelijk in evenwicht te brengen. Dat is de overlevingsdrang van een kind, want hij of zij gedijt het beste bij een zo goed mogelijk evenwicht en zal er zelf alles aan doen om dat te verkrijgen.

 

Het maken van een opstelling is vergelijkbaar met een overgangsritueel. Net als een ritueel is een opstelling een symbolische  ervaring waarbij het erom gaat de essentie in beeld te krijgen. In de opstelling wordt allereerst opgespoord wat er aan de hand is, wat is er ooit gebeurd? Niet door praten, maar door mensen als plaatsvervangers voor familieleden of aspecten van het leven in samenhang in de ruimte te plaatsen ontstaat er een dynamiek die dat dat zichtbaar maakt. Vervolgens kijkt de begeleider wat er nodig is om ontspanning te brengen. Waardoor het leven weer op een natuurlijke manier door kan stromen. De verstrikking die het leven tegen houdt kan los komen en er iets nieuws op gang kan komen.

'Naar voorbeeld van Franz Rupert (zie zijn boek: vroeg kinderlijk trauma e.a.) stel ik tegenwoordig vooral op vanuit het verlangen. Hiermee blijft de opstelling meer in het nu ipv een zoektocht in het verleden. En wordt zichtbaar wat blokkeert om voluit te leven. Dit kan ook gaan om ontwikkelings-verstoringen, ziektes of prenatale traumatische ervaringen.
Een familieopstelling kan individueel of in een groep. Bij individueel werk worden mensen door kleedjes vervangen en ben ik als begeleider ook representant. Deze rollen worden zorgvuldig onderscheiden.'

Ouders kunnen voor hun kind een opstelling doen. Daar hoeft het kind niet bij aanwezig te zijn. De opstelling is geheel afgesteld op de kinderen, hun taal en wat voor hen behapbaar is. Jongeren kunnen ook zelf een opstelling maken.